Etiketler

8 Şubat 2011 Salı

sevgiliye mektuplar 1

kabuğun altında kanayan, 
nerden başlasam, nasıl anlatsam ki yokluğunun bana ettiklerini. bıraksam içimden nehirler akacak gibi ama hiç bu kadar zor olmamıştı sana yazmak, düğümleniyor sözcükler boğazımda bu gece ... 

zaman mı? zaman değil,
akan zaman değil mesafeler (Cemal Süreya)

ne çok büyüdü o mesafeler, hızla, ne çabuk geçti koca sekiz ay, sana ait tek şey yanımdan ayırmadığım sevda sözlerin. bazen senden nefret ederek direnmeye çalışsam da yokluğuna, bazen ikimize ait herşeyi silmek istesem de hafızamdan, yaşamaya çalışıyorum anılarımızın duldasında. ne kadar acıdır bilir misin bir yandan dört elle sarıldığın şeyleri unutmaya çalışmak. ben unutmayı yanıma almamışım  sorun burada sanırım. mutlu olmaya çalışıyorum herşeye rağmen, olmak zorundayım çünkü biliyorum 

iki şey; aşk ve şiir
mutsuzlukla beslenir biri  (iki şey) 

nedir şimdi bu durum?
hiç bulmamış olmak mı yeğdir, bulup yitirmekten?
şanslı mıyım ben hayatımdan geçtin diye şanssız mıyım yoksa bu hale geldik diye;

şanssız mıydık? haksızlık olur şimdi
düşünsene nasıl geçmiştik hızla
birleşen iki güvercinin arasından
hiç dokunmaksızın onlara

bende tarçın sende ıhlamur kokusu 
az mı dolandık başkentin sokaklarında
ama işte şölenin kaçınılmaz acısı
bizim payımıza düştü sonunda

aşkımız şimdi görklü bir hayatın
yabancaya berbat bir çevirisi
sen metinde üç beş satır atladın
ben geçmiş zamanda dondurdum fiilleri

sen ki özenle katlanmış bir mendil gibiydin
düşünür müsün zaman zaman acaba 
nelerle ödedik şu mevsimi
ve gün nasıl vuruyor topuklarımıza

şanssızım diyemem ben kendi payıma
oluyor böyle şeyler ara sıra
sözgelimi okul kitaplarına girmez şiirim
bütün çocuklar anlar da  (dikkat okul var)



MART 2010

2 yorum:

uyumuycam dedi ki...

"kabuğun altında kanayan" tanımıyla haftanın yazarı seçildiniz..

piraye dedi ki...

eheheh hani nerde kim seçti? olmaz böyle ödül isterim ben nerde nobel falan çakmasını verin bari ya :(